اخبار شرکت درمان UV و خشک کردن حرارتی: اصول و انتخاب کاربرد

درمان UV و خشک کردن حرارتی: اصول و انتخاب کاربرد

در مورد روش های خشک کردن/سخت کردن در فرآیندهای صنعتی، دو روش محبوب خشک کردن حرارتی و خشک کردن UV هستند.هر دو روش برای تبدیل مواد مایع یا نیمه مایع به شکل جامد از طریق استفاده از گرما یا اشعه UV استفاده می شوددر حالی که هر دو روش هدف مشابهی برای تقویت یک ماده دارند، برخی از تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد.

خشک کردن گرما یک فرآیند است که شامل اعمال گرما بر روی جوهر یا پوشش روی یک بستر برای تسریع زمان سخت شدن آن است. خشک کردن گرما معمولا برای مواد مانند اپوکسی، پوشش های پودری استفاده می شود.,و انواع خاصی از چسب ها. گرما به طور معمول توسط اجاق های بزرگ گاز، خشک کن های هوای گرم و یا لامپ های مادون قرمز تامین می شود.دمای و مدت زمان فرآیند خشک کردن بستگی به ماده خاص که خشک می شود دارداین خطوط خشک کردن می توانند بسیار طولانی باشند، بسته به میزان تولید هدف و زمان خشک کردن مورد نیاز برای جوهر یا پوشش. خشک کردن حرارتی می تواند برای طیف گسترده ای از پوشش ها استفاده شود.از جمله اپوکسیاین پوشش ها را می توان بر روی مواد مختلف مانند فلزات، پلاستیک ها و کامپوزیت ها اعمال کرد.برخی از پوشش ها ممکن است نیاز به فرمول های ویژه برای اطمینان از خشک شدن مناسب در طول فرآیند خشک کردن گرمایی داشته باشندبه عنوان مثال، برخی از پوشش ها ممکن است نیاز به اضافه کردن خشک کننده یا شتاب دهنده برای افزایش بهره وری خشک کردن یا کاهش زمان خشک کردن داشته باشند.

تکنولوژی خشک کردن UV از نظر مصرف انرژی و بهره وری تولید مزایای قابل توجهی نسبت به خشک کردن حرارتی را نشان می دهد.این تفاوت عمدتاً ناشی از تفاوت در اصول عملیاتی دو فناوری و بهره وری تبدیل انرژی است.خشک کردن UV مصرف انرژی بسیار کمتری نسبت به خشک کردن حرارتی دارد.

تحقیقات نشان می دهد که تکنولوژی سفت کننده UV تنها 10 تا 20 درصد از انرژی فرآیند های سفت کننده حرارتی را مصرف می کند.این تفاوت قابل توجه در مصرف انرژی عمدتا به دلیل کارایی تبدیل انرژی بالا از UV curing استمنابع نور UV بخش بزرگی از انرژی ورودی را به نور ماوراء بنفش قابل استفاده تبدیل می کنند، در حالی که فرآیند خشک کردن حرارتی به مقدار قابل توجهی از حرارت نیاز دارد.که اجتناب ناپذیری در طول فرآیند انتقال گرما از دست می رود.

تکنولوژی سفت کننده UV همچنین در بهره وری تولید برجسته است. سرعت سفت کردن آن بسیار سریع است و به طور معمول فرآیند سفت کردن را فقط در 0.1-10 ثانیه تکمیل می کند. در مقابل،تکنیک های خشک کردن حرارتی اغلب چندین دقیقه یا حتی بیشتر برای دستیابی به همان اثر خشک کردن نیاز دارنداین تفاوت زمان قابل توجه به طور مستقیم بر بهره وری تولید تاثیر می گذارد و باعث می شود که فناوری مقاوم سازی UV به ویژه برای خطوط تولید با سرعت بالا و تولید انبوه مناسب باشد.پوشش های UV-cured به طور معمول دارای تراکم پیوند متقابل بالاتر هستند، که به طور مستقیم منجر به خواص مکانیکی بهتر و مقاومت شیمیایی می شود. به عنوان مثال، پوشش های UV-cured به طور معمول دارای سختی بالاتر، مقاومت در برابر ضربه بهتر،و مقاومت شیمیایی عالیاین ویژگی ها باعث می شود که تکنولوژی مقاوم سازی UV به ویژه برای کاربردهایی که نیاز به استفاده طولانی مدت در فضای باز دارند، مناسب باشد.مانند پوشش های معماری خارجی یا پوشش های محافظ برای قطعات خودروبه طور کلی، سفت شدن مناسب رزین های UV-curable به چندین عامل بستگی دارد، از جمله نوع رزین مورد استفاده، روش استفاده، منبع نور UV،و شرایط محیطی در طول فرآیند خشک کردنپیروی از دستورالعمل های سازنده و انجام آزمایش مناسب می تواند به اطمینان از اینکه رزین به درستی سخت شده و خواص مورد انتظار را به دست آورده است، کمک کند.